Κάθε έπιπλο έχει μια σημαντική ιστορία να πει… Ας δούμε μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα:
Καναπές Chesterfield
Λέγεται ότι ο Λόρδος Philip Stanhope, τέταρτος κόμης του Chesterfield (1694–1773) ήθελε κάπου να καθίσει ένας τζέντλεμαν χωρίς να τσαλακώσει το κοστούμι του, γι’ αυτό χρησιμοποίησε έναν ντόπιο τεχνίτη για να βρει μια λύση και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο περίφημος καναπές Chesterfield.
Μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες του, που μπορείτε να συναντήσετε στο μουσείο Madame Tussauds, είναι το γραφείο του Sigmund Freud με έναν καναπέ Chesterfield που χρησιμοποιούσε για να εκφραστούν ελεύθερα οι ασθενείς του κατά την ψυχανάλυση, καθιστώντας τον συνώνυμο με την άνεση και την πολυτέλεια.
Το παλαιότερο γνωστό παιχνίδι με μουσικές καρέκλες εμφανίστηκε το 1877.
Η πολυτέλεια του καθίσματος
Κατα το μεσαίωνα, σε καρέκλες κάθονταν μόνο άτομα με δικαιώματα ή όσοι ανήκαν στην αριστοκρατία. Τα άτομα κατώτερης κοινωνικής θέσης συνήθως κάθονταν στα σκαμνιά και όταν ήταν παρουσία κάποιου ανώτερου απλώς στέκονταν όρθιοι.
Μια από τις μεγάλες αλλαγές που μας έφερε η Αναγέννηση στην Ευρώπη, είναι και αυτή της ευρείας χρήσης της καρέκλας, καθώς έπαψε να είναι σημάδι υψηλού αξιώματος και έγινε η συνήθης σύντροφος οποιουδήποτε είχε την οικονομική δυνατότητα να την αγοράσει. Μόλις η ιδέα του προνομίου ξεθώριασε, η καρέκλα μπήκε γρήγορα σε γενική χρήση.
Οι παλαιότερες γνωστές καρέκλες είναι αιγυπτιακής προέλευσης. Είναι τελετουργικές καρέκλες που χρονολογούνται πριν από 5.000 χρόνια.
Η καρέκλα τοκετού
Η καρέκλα τοκετού χρησιμοποιείται εδώ και χιλιετίες και έχει παρατηρηθεί σε όλο τον κόσμο. Μελέτες έχουν δείξει ότι η όρθια αυτή στάση επιταχύνει τον χρόνο του τοκετού και αυξάνει την άνεση για τις μέλλουσες μητέρες.
Οι καρέκλες τοκετού έπεσαν εκτός χρήσης όταν οι γιατροί άρχισαν να χρησιμοποιούν το επίπεδο κρεβάτι για να ξαπλώνουν οι γυναίκες.
Από τη δεκαετία του 1980 η καρέκλα τοκετού επιστρέφει στη σύγχρονη ιατρική, καθώς ορισμένες μέλλουσες μητέρες την επιλέγουν κυρίως επειδή επιτρέπει στη βαρύτητα να βοηθήσει στην αποβολή του μωρού.
Ο πρίγκιπας Φίλιππος γεννήθηκε πάνω σε ένα τραπέζι κουζίνας.
Η θεωρία του Δαρβίνου για την καρέκλα γραφείου
Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιος επινόησε τη γνωστή σε όλους μας καρέκλα γραφείου με τα ροδάκια; Θα εκπλαγείτε αν μάθετε ότι ήταν ο τύπος που μας είπε ότι δεν είμαστε τίποτα άλλο από το DNA μας.
Ναι, ο Κάρολος Δαρβίνος εμπνεύστηκε το σχέδιο για την καρέκλα γραφείου το 1800, προσθέτοντας τροχούς στην καρέκλα του για να μετακινείται πιο γρήγορα από το γραφείο μελέτης του στα δείγματά του.
Ο πόλεμος των ρευμάτων
Ο Τόμας Έντισον ήταν πίσω από την εφεύρεση της ηλεκτρικής καρέκλας το 1889, στην προσπάθειά του να ελέγξει την αγορά του ηλεκτρισμού. Προσπαθώντας λοιπόν να πείσει τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν συνεχές ρεύμα DC, αντί για εναλλασσόμενο AC (το οποίο εφευρέθηκε από τον αντίπαλό του Τζόρτζ Γουέστινγκχάους) που είχε αρχίσει να κερδίζει το ενδιαφέρον της αγοράς, παρουσίασε την ηλεκτρική καρέκλα. Tην τροφοδότησε με εναλλασσόμενο ρεύμα και θανάτωσε ζώα για να αποδείξει ότι ήταν πιο επικίνδυνο από το συνεχές ρεύμα DC.
Προς απαξίωση του εναλλασσόμενου ρεύματος, αλλά και ως ευκαιρία μάρκετινγκ, επικοινώνησε με τα κυβερνητικά γραφεία, χρεώνοντας την καρέκλα ως μια πιο ανθρώπινη εναλλακτική από τον απαγχονισμό, που ήταν το κύριο μέσο για τον τερματισμό της ζωής των θανατοποινιτών.
Στη μακρινή Αβησσυνία -που τώρα ονομάζεται Αιθιοπία- ο αυτοκράτορας Μενελίκ Β’ (1844-1913) αποφάσισε ότι αυτή η νέα μέθοδος εκτέλεσης θα έπρεπε να γίνει μέρος του εκσυγχρονιστικού του σχεδίου για τη χώρα του. Το πρόβλημά όμως ήταν ότι δεν υπήρχε ρεύμα στη χώρα, οπότε ο Αυτοκράτορας μετέτρεψε την ηλεκτρική του καρέκλα σε θρόνο!
Έπιπλα αριστοκρατίας
Το 1854, το βρετανικό πλοίο HMS Resolute παγιδεύτηκε στον πάγο της Αρκτικής και εγκαταλείφθηκε. Αργότερα ανακτήθηκε, διαλύθηκε και η ξυλεία χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία μερικών εμβληματικών επίπλων.
Αυτά περιελάμβαναν ένα τραπέζι γραφής που χρησιμοποιήθηκε από τη βασίλισσα Βικτώρια και παραμένει μέρος της Βασιλικής Συλλογής, καθώς και το «Resolute desk» που παρουσιάστηκε στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ράδερφορντ Μπ. Χέις και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στον Λευκό Οίκο.
“Καναπές”: Η λέξη προέρχεται από την Ελληνική λέξη “κωνωπείον” (από το κώνωψ: κουνούπι) και αναφέρεται στο ανάκλινδρο, στο οποίο οι αρχαίοι Έλληνες είχαν προσαρτήσει ένα λεπτό ελαφρύ ύφασμα, το “κωνωπείον” για να αποφεύγουν τα τσιμπήματα των κουνουπιών. Κουνουπιέρα με λίγα λόγια.
Από την Ελληνική πέρασε στην Λατινική ως “conopeum” και στην σύγχρονη γαλλική ως “canapé”, απ’ όπου και μας ξαναήρθε ως “καναπές”.
Related Posts
